GNU GPL
GNU GPL (GNU, GNU's Not Unix General Public License) - model licencjonowania wolnego oprogramowania, opracowany w latach 1983-1985 przez Richarda Stallmana przy okazji rozwoju systemu operacyjnego GNU (wersji systemu Unix nieco żartobliwie nazwanej rekurencyjnym skrótem GNU's Not Unix), a potem rozwinięty przez jego fundację FSF;
Licencja GNU GPL oparta jest na lansowanym przez Stallmana postulacie czterech swobód wykorzystania oprogramowania:
- 0. swobody uruchamiania w dowolnym celu,
- 1. swobody analizowania mechanizmów jego działania i modyfikowania ich,
- 2. swobody rozpowszechniania niezmodyfikowanej kopii oprogramowania,
- 3. swobody udoskonalania programu i publicznego rozpowszechniania udoskonaleń.
Przymiotnik wolne (free) nie determinuje wcale, że oprogramowanie jest bezpłatne (free of charge), chociaż trudniej jest sprzedawać oprogramowanie, jeśli może je natychmiast dystrybuować także każdy jego nabywca. GNU GPL przesądza natomiast o tym, że licencja jest wieczysta, co oznacza, iż dla użytkownika nigdy nie wygasa.
Sukcesy
Model licencjonowania GNU GPL doprowadza do sytuacji, kiedy rozwój oprogramowania staje się mniej opłacalny, natomiast jednocześnie wiele usług z nim związanych kreuje nowe miejsca pracy.
Przykładem sukcesów oprogramowania rozwijanego w modelu GNU GPL są:
- Apache HTTP Server,
- Apache Open Office
- Drupal,
- Hadoop,
- Java,
- Joomla,
- Linux,
- MySQL,
- Perl,
- Python, niektóre wersje.
Wątpliwości
Wszystkie długoterminowe skutki wprowadzenia GNU GPL są trudne do przewidzenia. Prawdopodobne zagrożenia jakie niesie ten typ licencjonowania, to:
- obniżenie bezpieczeństwa niektórych gatunków systemów informatycznych,
- fragmentacja - wielokrotne implementacje tych samych funkcji - wykazujące niewielkie odchyłki w działaniu,
- brak jakiejkolwiek odpowiedzialności twórców za szkody wywołane niepoprawnym działaniem oprogramowania ich autorstwa,
- kłopoty ze spójnością koncepcji rozwoju produktów,
- długoterminowymi strategiami i ich gwarancjami,
- kreowaną terminologią,
- głębokimi przebudowami:
- architektury,
- organizacji biznesowej,
- kłopoty z kontynuacją rozwoju produktów,
- w przypadku systemów operacyjnych takich jak desktop Linux
- brak standaryzacji obsługi nowoczesnych urządzeń,
- niejednolitości obsługi funkcji głosu, wideo czy nawet drukowania,
- w przypadku systemów operacyjnych takich jak desktop Linux
- mało wiarygodne listy referencyjne wdrożeń,
- lekceważenie przez różne społeczności praw własności oprogramowania o innych modelach licencjonowania.
Zobacz także:
