GSM

GSM (global system for mobile communication) - globalny system radiokomunikacji przenośnej, synonim cyfrowej (zob.) telefonii komórkowej. Cyfrowa telefonia komórkowa pojawiła się w Polsce w 1996 roku. System telefonii cyfrowej oferuje swobodę w przemieszczaniu się, daje wiele dodatkowych funkcji, takich jak: przeniesienie połączenia, poczta głosowa, krótkie wiadomości tekstowe ( (zob.) SMS). Zaletą jest także możliwość korzystania z telefonu podczas podróży zagranicznej dzięki (zob.) roamingowi. GSM to technika wykorzystywana w cyfrowej sieci telefonii komórkowej, wąskopasmowy system TDMA/FDMA (wielodostępu z podziałem czasu i częstotliwości). W wersji europejskiej GSM korzysta z częstotliwości 900/1800/1900 MHz; polscy operatorzy wykorzystują pierwsze dwie. W zakresie częstotliwości 900 MHz transmisja głosu i danych od telefonu do stacji (tzw. uplink) realizowana jest w paśmie 890 do 915 MHz, od stacji bazowej do telefonu (tzw. downlink) w paśmie od 935 do 960 MHz. Pasma te są podzielone na 124 kanały po 200 kHz, z odstępami po 45 kHz między parami w górę i w dół (wielodostęp częstotliwości (zob.) FDMA). Każdy z tych kanałów jest podzielony n 8 szczelin czasowych (wielodostęp czasowy (zob.) TDMA) - daje to w sumie 992 kanały (szczeliny czasowe). W każdej szczelinie (kanale), trwającej 577 ms, jest zakodowane 148 bitów, z czego 28 bitów to tzw. sekcja rozbiegowa. Na jej podstawie aparat dobiera optymalne parametry transmisji. Do kodowania głosu i danych wykorzystywane jest 114 bitów. Sygnał mowy kodowany jest w GSM z wykorzystaniem filtrów, których parametry ustawiane są tak, aby zrealizować kompresję sygnału. Ciąg binarny zawiera w ok. 70% próbkowany sygnał, w 30% parametry filtrów. Stosowane techniki transmisji zapewniają transfer danych do 9,6 kb/s (standard (zob.) V.32). Przy użyciu nowszych metod kodowania można osiągnąć prędkość do 14,4 kb/s (V.32 bis). Istnieją rozwiązania (standard (zob.) HSCSD) zestawiające na potrzeby transmisji do 4 szczelin czasowych, co może zwiększyć szybkość transmisji do 57,6 kb/s. Jest to metoda dostępna tylko wtedy, kiedy w sieci można znaleźć wolne szczeliny na tej samej częstotliwości, jednak kiedy sieć staje się coraz bardziej zajęta, system może odebrać kanały czasowe, a transmisja spada do 9,6 kb/s. Bariera 9,6 kb/s, niezbyt istotna w GSM przy wysyłaniu poczty SMS, jest nie do zaakceptowania przy korzystaniu z serwisów (zob.) WAP. W tym celu opracowano „nakładkę” na sieć GSM o nazwie (zob.) GPRS