GPRS
GPRS (general packet radio services) - protokół transmisji danych, opracowany dla sieci (zob.) GSM, umożliwiający szybką, pakietową transmisję danych i stałe podłączenie do Internetu. Pozwala na transmisję danych z szybkością dochodzącą do 115 kb/s (teoretycznie do 171,2 kb/s, praktycznie od 28,8 do 43,2 kb/s). Dotychczas sieci GSM budowano z myślą o transmisji głosu. W momencie, gdy pojawiło się zapotrzebowanie na transmisję danych, do dyspozycji była szybkość 9,6 kb/s, gdy tymczasem telefonia stacjonarna korzystająca z tradycyjnych modemów pozwalała na osiąganie szybkości do 56,6 kb/s. Sytuacja ta bardzo utrudniała korzystanie z sieci Internet przez sieć telefonów komórkowych, mimo opracowania specjalnego protokołu (zob.) WAP (do przeglądania stron internetowych za pośrednictwem telefonów komórkowych). W sieci GSM z komutacją połączeń nawiązaniu połączenia towarzyszy wydzielenie i zarezerwowanie jednego z kanałów radiowych na cały czas trwania połączenia, nawet wtedy, kiedy nie są nim przesyłane żadne informacje. W sieci GSM z GPRS przesyłana informacja jest dzielona na pakiety o ustalonej długości. Każdy pakiet zawiera tzw. nagłówek ( (zob.) header), gdzie zapisane są dane o adresie nadawcy, adresie docelowym, kolejnym numerze, informacjach sterujących. Pozostała część pakietu to przesyłana informacja. Dzięki GPRS nie rezerwuje się kanału do transmisji, ale przesyła dane w postaci pakietów w chwili nadawania i odbierania danych. O ile w tradycyjnym telefonie GSM opłaty są naliczane za czas połączenia, o tyle w GSM wyposażonym w GPRS opłaty pobierane są za ilość transmitowanych danych, niezależnie od czasu transmisji (przy czym koszty prowadzonych rozmów są rozliczane osobno). Wynika to stąd, że połączenie GPRS jest stałe - nie czeka się w nim na nawiązanie połączenia z serwisem WAP. Dane z kanałów GPRS są transmitowane nie do centrali komórkowego GSM, ale do dodatkowych węzłów GSN (GPRS support node). Węzeł GSN przesyła pakiety GPRS do bramki GGSN (gateway GSN) a dalej do publicznych sieci pakietowych, jak (zob.) X.25 lub (zob.) TCP/IP. Do wykonywania operacji GPRS potrzebny jest telefon przystosowany do przesyłu i odbioru danych (czyli tzw. terminal GPRS). Także operator sieci musi być przy-stosowany do tej techniki i oferować pakiet usług GPRS. Usługa ta korzysta z tego samego protokołu co Internet, więc możliwe jest umieszczenie GPRS jako podsieci Internetu - stąd każdy terminal GPRS będzie miał swój numer IP. Telefon GPRS może korzystać maksymalnie z 8 kanałów transmisyjnych - możliwa wtedy do osiągnięcia szybkość teoretyczna wynosi 171,2 kb/s, prędkość praktyczna zależy od przydzielonej przez operatora liczby kanałów radiowych. Dla pakietowej transmisji danych wydziela się kilka kanałów logicznych GPRS, po-zostawiając na cele transmisji mowy GSM kanały pozostałe. Terminal GPRS może korzystać z jednego z czterech systemów kodowania (z korekcją błędów): CS1, CS2, CS3, CS4. W kodowaniu CS1 (z pełną korekcją błędów) prędkość transmisji w kanale wynosi 9,05 kb/s. W kodowaniu CS2, CS3 odpowiednio 13,4 i 15,6 a w kodowaniu CS4 (bez korekcji) - 21,4 kb/s na kanał. Telefony działające w systemie GPRS są dzielone na klasy: A, B, C. Dostępne na rynku telefony klasy B i C działają naprzemiennie - trzeba zawiesić łączność głosową, żeby korzystać z transmisji pakietowej. Po zakończonej transmisji danych w telefonach klasy B można kontynuować zawieszoną rozmowę.
Zobacz także:
