Wideokonferencja

wideokonferencja - wraz z rozwojem cyfrowych usług telekomunikacyjnych coraz większe znaczenie oprócz transmisji głosu i danych ma możliwość transmisji obrazu. Pierwsze poważne systemy wideokonferencyjne korzystały głównie z sieci (zob.) ISDN i kosztowały dziesiątki tysięcy dolarów. Ze względu na swoją cenę i wysokie koszty połączeń nie były zbyt rozpowszechnione. Ten obraz zmienia się od kilku lat, kiedy na scenę wkroczyły strony WWW i protokół (zob.) IP. Twórcy systemów wideokonferencyjnych zauważyli swoją szansę w tym, że nie wszystkie przedsiębiorstwa mają zainstalowany ISDN, ale za to znacząca ilość firm korzysta na co dzień z Internetu. Pierwsze obrazy wideo przesyłane przy użyciu protokołu IP miały niską jakość, obecnie sytuacja jest nieco lepsza. Obecnie każdy użytkownik PC, który posiada kamerę wideo dołączaną do komputera za pośrednictwem łącza USB, odpowiednie oprogramowanie i kartę, na której są wbudowane układy kompresji sprzętowej - może uczestniczyć w wideokonferencjach. Dzięki opracowanemu standardowi H.323 wszystkie urządzenia, które znajdują się po drodze przesyłania sygnałów wideokonferencyjnych (routery czy gateway’e) powinny wiedzieć, jak kompresować i przesyłać sygnał wizji i dźwięku wzdłuż sieci. Aby korzystać z obrazów o jakości jak w TV - najlepiej łączyć się z rozmówcą za pośrednictwem Intranetu, oferującego odpowiednio duże pasmo przenoszenia. Może to być także sieć (zob.) WAN oparta na technice (zob.) ATM, czy w dalszej przyszłości - Internet 2. Konferencja wideo za pośrednictwem Internetu wymaga nieco większej szybkości przesyłu niż przy użyciu ISDN - odpowiednikiem szybkości 384 kb/s dla ISDN jest 512 kb/s dla IP. Wśród wideokonferencyjnych standardów ITU najpopularniejsze to: standard H.320 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych w komutowanych sieciach cyfrowych (np. ISDN). Definiuje kodek ( (zob.) CODEC) wideo H.261, kodek audio G.711, G.722, G.728. Korzysta z (zob.) T.120. Opracowany dla wielokrotności kanału - 64 kb/s. Standard H.323 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych w czasie rzeczywistym poprzez sieci pakietowe (Internet, Ethernet itp.). Definiuje kodek wideo H.263, obsługuje H.261, obsługuje kodek audio G.711, G.723, G722, G.728. Jedną z cech H.323 jest IP precedence - nadanie priorytetu danym audio i wideo. Korzysta z T.120. H.324 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych poprzez analogowe linie telefoniczne i modemy V.34. Obsługuje H.261, H.263, G.723 i T.120. Standard H.321 - dotyczy komunikacji i prowadzenia konferencji multimedialnych poprzez sieci ATM.