ADSL

ADSL (asymmetric digital subscriber line) - asymetryczna abonencka linia cyfrowa; także określenie techniki dostępu do Internetu. Protokół transmisji danych określony w warstwie fizycznej, który definiuje transmisję od abonenta z szybkością poniżej 1 Mb/s i ok. 8 Mb/s w kierunku przeciwnym (do abonenta). Wielkości te zależą od odległości abonent centrala i od przekroju drutów (łączy). Asymetria technologii ADSL jest przydatna głównie w przeszukiwaniu Internetu, pobieraniu dużych plików (np. w ramach usług „wideo na żądanie”), czy zdalnym dostępie do sieci LAN. Korzystający z takich zastosowań ściągają do siebie więcej danych niż wysyłają. ADSL umożliwia transmisję danych i jednoczesną komunikację głosową poprzez przesyłanie danych na częstotliwościach leżących poza pasmem akustycznym. Technika ADSL nie wymaga oddzielnych linii - korzysta z tych samych kabli miedzianych co zwykły telefon. ADSL wykorzystuje do transmisji danych wyższy zakres częstotliwości - powyżej 30 kHz (w sieci telefonii analogowej) lub 120 kHz do 1,1 MHz (w sieci ISDN). Aby w trakcie obu transmisji – telefonicznej i danych – sygnały danych nie zakłócały rozmowy (byłoby słychać cichy gwizd) stosowane są separatory (splitters), czyli urządzenia zawierające obwody filtrujące, separujące sygnały wysokiej (sygnały danych) i niskiej częstotliwości (sygnały rozmowy telefonicznej). Urządzenia te instalowane są po obu stronach kabla - w gnieździe telefonu oraz (zob.) modemie ADSL w centrali. Modem ADSL umieszczony w centrali telefonicznej przekazuje ruch z pętli ADSL do telefonicznej (telekomunikacyjnej) sieci transmisyjnej operatora telekomunikacyjnego. Sieci te działają w protokole (zob.) ATM (IP over ATM) lub (zob.) IP. Ponieważ transmisja ADSL może być realizowana jedynie na odległości do ok. 5 km - stosuje się repeatery ADSL (do 16 km) lub linie światłowodowe. Por. też ISDN; xDSL.