Przetwarzanie potokowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z DisWiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(n)
 
(k)
 
Linia 1: Linia 1:
'''przetwarzanie potokowe''' ''(piping, pipelining)'' <li>sposób pracy procesora, polegający na wykonywaniu kolejnych instrukcji w ten sposób, że podjęcie następnej nie wymaga zakończenia wykonywania poprzednich, o ile składowe procesora potrzebne do wykonywania następnej nie są wykorzystywane; metoda ta pozwala na pełniejsze wykorzystanie procesora, zdecydowanie zwiększając jego szybkość przetwarzania.<li>technika cechująca system operacyjny, polegająca na kolejnym wykonywaniu serii programów, z których wyniki każdego, wysyłane na domyślne urządzenie wyjścia (najczęściej ekran), są w całości przechwytywane przez kolejny program serii i interpretowane jako dane pochodzące z domyślnego urządzenia wejścia (najczęściej klawiatury); p.p. może być stosowane w zadaniach typu [[batch|batch]] w unixowych systemach operacyjnych lub w DOS-ie.
+
'''przetwarzanie potokowe''' ''(piping, pipelining)''  
 +
 
 +
* sposób pracy procesora, polegający na wykonywaniu kolejnych instrukcji w ten sposób, że podjęcie następnej nie wymaga zakończenia wykonywania poprzednich, o ile składowe procesora potrzebne do wykonywania następnej nie są wykorzystywane; metoda ta pozwala na pełniejsze wykorzystanie procesora, zdecydowanie zwiększając jego szybkość przetwarzania.
 +
* technika cechująca system operacyjny, polegająca na kolejnym wykonywaniu serii programów, z których wyniki każdego, wysyłane na domyślne urządzenie wyjścia (najczęściej ekran), są w całości przechwytywane przez kolejny program serii i interpretowane jako dane pochodzące z domyślnego urządzenia wejścia (najczęściej klawiatury); p.p. może być stosowane w zadaniach typu [[batch|wsadowego]] w unixowych systemach operacyjnych lub w DOS-ie.
 +
[[Kategoria:terminologia IT]]

Aktualna wersja na dzień 23:19, 14 cze 2012

przetwarzanie potokowe (piping, pipelining)

  • sposób pracy procesora, polegający na wykonywaniu kolejnych instrukcji w ten sposób, że podjęcie następnej nie wymaga zakończenia wykonywania poprzednich, o ile składowe procesora potrzebne do wykonywania następnej nie są wykorzystywane; metoda ta pozwala na pełniejsze wykorzystanie procesora, zdecydowanie zwiększając jego szybkość przetwarzania.
  • technika cechująca system operacyjny, polegająca na kolejnym wykonywaniu serii programów, z których wyniki każdego, wysyłane na domyślne urządzenie wyjścia (najczęściej ekran), są w całości przechwytywane przez kolejny program serii i interpretowane jako dane pochodzące z domyślnego urządzenia wejścia (najczęściej klawiatury); p.p. może być stosowane w zadaniach typu wsadowego w unixowych systemach operacyjnych lub w DOS-ie.