KIR

KIR - Krajowa Izba Rozliczeniowa, instytucja odpowiedzialna za dokonywanie rozliczeń międzybankowych w Polsce. Założona w 1991 r. przez 16 banków (w tym NBP) i Związek Banków Polskich. Zadaniem KIR była budowa systemu rozliczeniowego, który umożliwiałby szybką rejestrację i wymianę zleceń płatniczych między bankami, przeprowadzanie rozliczenia netto między bankami, umożliwiającego ustalenie ich wzajemnych zobowiązań i przedstawianie wyników tego rozliczenia bankom oraz NBP - instytucji regulującej przepływ środków finansowych między kontami wszystkich banków prowadzących działalność na terenie Polski. KIR jednocześnie rozpoczęła przygotowywanie dwóch systemów rozliczeniowych. Pierwszy - Sybir - uruchomiony w 1993 r., automatyzował dotychczas funkcjonujące rozliczenia obsługiwane przez NBP, polegające na wymianie wszystkich dokumentów papierowych między bankami i dokonywaniu rozrachunku wzajemnych uznań i obciążeń. Drugi - (zob.) Elixir - uruchomiony w 1994 r., realizuje ideę Elektronicznej Izby Rozliczeniowej, w której jedynym dokumentem rozliczeniowym jest dokument elektroniczny uznany za wiarygodny w ramach wzajemnego porozumienia między wszystkimi bankami uczestniczącymi w systemie Elixir. Dwa główne systemy KIR uzupełniono nową infrastrukturą certyfikatów kluczy publicznych (system Szafir) oraz systemem optycznego odczytu dokumentów papierowych Imbir, umożliwiającym zautomatyzowaną zamianę papierowych dokumentów bankowych na formę elektronicznego komunikatu rozliczeniowego. Obok głównego centrum przetwarzania KIR dysponuje zapasowym centrum przetwarzania, w którym są duplikowane wszystkie elementy systemu informatycznego. W obu ośrodkach zastosowano macierze (tablice) dyskowe EMC Symmetrix, które zapisują w czasie rzeczywistym równolegle te same dane na dyskach w obu ośrodkach. Tablice te połączono (zob.) światłowodem o długości ok. 20 km, udostępniającym cztery kanały komunikacyjne o (zob.) przepustowości 200 Mb/s każdy. Trzy z nich są wykorzystywane do komunikacji między macierzami, jeden do bezpośredniej komunikacji pozo-stałych systemów (np. archiwizacji, zdalnej obsługi operatorskiej, komunikacji z bramką FTP itd.) między centralą a centrum zapasowym. Łącze to jest dublowane awaryjną radiolinią o przepustowości 4x2 Mb/s oraz kanałami (zob.) VSAT, na które ruch jest przełączany automatycznie w razie wystąpienia problemów z łączem podstawowym. Oprócz zabezpieczeń informatycznych i telekomunikacyjnych oba centra przetwarzania są również wyposażone w typowe zabezpieczenia środowiskowe. Są zasilane z odrębnych podstacji energetycznych oraz wyposażone w generatory prądotwórcze, klimatyzatory i systemy gaśnicze.