SWIFT: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe hasło) |
(d) |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''SWIFT''' (''Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication'') - Stowarzyszenie Międzynarodowej Transmisji Danych Finansowych było prekursorem elektronicznej wymiany informacji w międzynarodowych rozliczeniach finansowych i standaryzacji komunikatów z tym związanych. System SWIFT pierwotnie stworzony do gromadzenia rozliczeń bankowych, wykorzystywany jest obecnie przez ponad 7 tys. największych banków i organizacji finansowych, firm maklerskich, giełd, kompanii papierów wartościowych, depozytur bankowych i innych - ze 190 państw. Dzienna liczba komunikatów finansowych w sieci SWIFT przekracza 3,5 mln. Zostanie użytkownikiem systemu SWIFT wymaga instalacji odpowiedniego systemu komputerowego pracującego w standardzie X.400 (coraz częściej odchodzi się od standardu sieciowego X.25), który łączy się z systemem SWIFT siecią prywatną. Są cztery światowe procesory kontrolne SWIFT: dwa w Centrum Operacyjnym w USA i dwa w Centrum Operacyjnym w Holandii. Adres w standardzie SWIFT (zw. [[BIC]] Bank Identifier Code) składa się z 8 lub 11 znaków - w zależności od tego, czy wskazywany jest oddział banku. BIC składa się z następujących ele-mentów: pierwsze 4 znaki alfanumeryczne określają nazwę banku, kolejne 2 litery stanowią kod kraju - zgodny z normą ISO-3166 (w Polsce - „PL”), 2 następne znaki alfanumeryczne to kod lokalizacji siedziby banku w kraju, ostanie 3 znaki alfanumeryczne (mogą nie występować) to kod oddziału banku. Pełny wykaz adresów swiftowych dostępny na www.swift.com/biconline. | '''SWIFT''' (''Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication'') - Stowarzyszenie Międzynarodowej Transmisji Danych Finansowych było prekursorem elektronicznej wymiany informacji w międzynarodowych rozliczeniach finansowych i standaryzacji komunikatów z tym związanych. System SWIFT pierwotnie stworzony do gromadzenia rozliczeń bankowych, wykorzystywany jest obecnie przez ponad 7 tys. największych banków i organizacji finansowych, firm maklerskich, giełd, kompanii papierów wartościowych, depozytur bankowych i innych - ze 190 państw. Dzienna liczba komunikatów finansowych w sieci SWIFT przekracza 3,5 mln. Zostanie użytkownikiem systemu SWIFT wymaga instalacji odpowiedniego systemu komputerowego pracującego w standardzie X.400 (coraz częściej odchodzi się od standardu sieciowego X.25), który łączy się z systemem SWIFT siecią prywatną. Są cztery światowe procesory kontrolne SWIFT: dwa w Centrum Operacyjnym w USA i dwa w Centrum Operacyjnym w Holandii. Adres w standardzie SWIFT (zw. [[BIC]] Bank Identifier Code) składa się z 8 lub 11 znaków - w zależności od tego, czy wskazywany jest oddział banku. BIC składa się z następujących ele-mentów: pierwsze 4 znaki alfanumeryczne określają nazwę banku, kolejne 2 litery stanowią kod kraju - zgodny z normą ISO-3166 (w Polsce - „PL”), 2 następne znaki alfanumeryczne to kod lokalizacji siedziby banku w kraju, ostanie 3 znaki alfanumeryczne (mogą nie występować) to kod oddziału banku. Pełny wykaz adresów swiftowych dostępny na www.swift.com/biconline. | ||
+ | [[Kategoria:bankowość]] | ||
+ | [[Kategoria:organizacje]] | ||
+ | [[Kategoria:telekomunikacja]] |
Aktualna wersja na dzień 16:43, 8 maj 2012
SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication) - Stowarzyszenie Międzynarodowej Transmisji Danych Finansowych było prekursorem elektronicznej wymiany informacji w międzynarodowych rozliczeniach finansowych i standaryzacji komunikatów z tym związanych. System SWIFT pierwotnie stworzony do gromadzenia rozliczeń bankowych, wykorzystywany jest obecnie przez ponad 7 tys. największych banków i organizacji finansowych, firm maklerskich, giełd, kompanii papierów wartościowych, depozytur bankowych i innych - ze 190 państw. Dzienna liczba komunikatów finansowych w sieci SWIFT przekracza 3,5 mln. Zostanie użytkownikiem systemu SWIFT wymaga instalacji odpowiedniego systemu komputerowego pracującego w standardzie X.400 (coraz częściej odchodzi się od standardu sieciowego X.25), który łączy się z systemem SWIFT siecią prywatną. Są cztery światowe procesory kontrolne SWIFT: dwa w Centrum Operacyjnym w USA i dwa w Centrum Operacyjnym w Holandii. Adres w standardzie SWIFT (zw. BIC Bank Identifier Code) składa się z 8 lub 11 znaków - w zależności od tego, czy wskazywany jest oddział banku. BIC składa się z następujących ele-mentów: pierwsze 4 znaki alfanumeryczne określają nazwę banku, kolejne 2 litery stanowią kod kraju - zgodny z normą ISO-3166 (w Polsce - „PL”), 2 następne znaki alfanumeryczne to kod lokalizacji siedziby banku w kraju, ostanie 3 znaki alfanumeryczne (mogą nie występować) to kod oddziału banku. Pełny wykaz adresów swiftowych dostępny na www.swift.com/biconline.