VoIP: Różnice pomiędzy wersjami
(d) |
(d) |
||
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''VoIP''' (''Voice over IP'') - coraz popularniejsza technika przenoszenia sygnału analogowego (głosu, rozmów telefonicznych) w sieciach cyfrowych używających protokołu IP (TCP/IP). Zaletą technologii VoIP i opartej o nią telefonii internetowej (zwanej też telefonią IP) jest fakt, że przy jej użyciu unika się opłat taryfowych za usługi telefoniczne. Jest to odczuwalne zwłaszcza w ruchu międzynarodowym. Wśród producentów oferujących rozwiązania VoIP znajdują się takie firmy, jak 3Com, Alcatel, Avaya, Cabletron, Cisco, Clarent, Ericsson, Motorola, Nortel, Siemens. Oferowane są telefony VoIP (specjalne aparaty, zwane też terminalami H323, podłączone do sieci LAN), centrale VoIP (umożliwiające pełną integrację telefonii i danych z wykorzystaniem (zob.) QoS), specjalizowane (zob.) routery (z obsługą przesyłania głosu, spełniające rolę interfejsu pomiędzy siecią danych i telefonią). Telefony VoIP poza prowadzeniem rozmów pozwalają na zestawianie połączeń konferencyjnych, zawieszanie i przenoszenie połączeń (call forward), programowanie klawiszy szybkiego wyboru, prezentację numeru lub nazwy osoby dzwoniącej (caller ID). Klienci i producenci VoIP mogą wybrać jeden z trzech rywalizujących standardów (H.323, MGCP, SIP), przy czym każdy jest przydatny w innych zastosowaniach. Producenci sprzętu oferują urządzenia obsługujące równocześnie wszystkie protokoły. Protokół H.323 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych w czasie rzeczywistym poprzez sieci pakietowe (Internet, Ethernet itp.). Definiuje kodek ( (zob.) CODEC) wideo H.263, obsługuje H.261, obsługuje kodek audio G.711, G.723, G722, G.728. Jedną z cech H.323 jest IP precedence - nadanie priorytetu danym audio i wideo. Korzysta z (zob.) T.120. Krytykowany był za czas oczekiwania wymagany do zainicjowania połączenia. Aktualnie istnieje trzecia wersja standardu H.323, która oferuje funkcję Fast Connect. Protokół MGCP (''media gateway control protocol'') jest bardziej elastyczny od H.323, ma jednak większe wymagania infrastrukturalne. Zadaniem MGCP jest uproszczenie nawiązywania połączenia - polega ono na wymianie zwykłych komunikatów tekstowych. Wykorzystywany raczej w sieciach rozległych. Protokół SIP (''session initiation protocol'') - podobnie jak MGCP korzysta z komunikatów tekstowych do nawiązywania, kończenia i zmian w trakcie sesji komunikacyjnej. Wykorzystywany raczej w sieciach LAN. Usługi rozmów międzynarodowych VoIP świadczą też polscy operatorzy telefonii komórkowych. Działające w Polsce instytucje i firmy | + | '''VoIP''' (''Voice over IP'') - coraz popularniejsza technika przenoszenia sygnału analogowego (głosu, rozmów telefonicznych) w sieciach cyfrowych używających protokołu IP (TCP/IP). Zaletą technologii VoIP i opartej o nią telefonii internetowej (zwanej też telefonią IP) jest fakt, że przy jej użyciu unika się opłat taryfowych za usługi telefoniczne. Jest to odczuwalne zwłaszcza w ruchu międzynarodowym. Wśród producentów oferujących rozwiązania VoIP znajdują się takie firmy, jak 3Com, Alcatel, Avaya, Cabletron, Cisco, Clarent, Ericsson, Motorola, Nortel, Siemens. Oferowane są telefony VoIP (specjalne aparaty, zwane też terminalami H323, podłączone do sieci LAN), centrale VoIP (umożliwiające pełną integrację telefonii i danych z wykorzystaniem (zob.) QoS), specjalizowane (zob.) routery (z obsługą przesyłania głosu, spełniające rolę interfejsu pomiędzy siecią danych i telefonią). Telefony VoIP poza prowadzeniem rozmów pozwalają na zestawianie połączeń konferencyjnych, zawieszanie i przenoszenie połączeń (call forward), programowanie klawiszy szybkiego wyboru, prezentację numeru lub nazwy osoby dzwoniącej (caller ID). Klienci i producenci VoIP mogą wybrać jeden z trzech rywalizujących standardów (H.323, MGCP, SIP), przy czym każdy jest przydatny w innych zastosowaniach. Producenci sprzętu oferują urządzenia obsługujące równocześnie wszystkie protokoły. Protokół H.323 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych w czasie rzeczywistym poprzez sieci pakietowe (Internet, Ethernet itp.). Definiuje kodek ( (zob.) CODEC) wideo H.263, obsługuje H.261, obsługuje kodek audio G.711, G.723, G722, G.728. Jedną z cech H.323 jest IP precedence - nadanie priorytetu danym audio i wideo. Korzysta z (zob.) T.120. Krytykowany był za czas oczekiwania wymagany do zainicjowania połączenia. Aktualnie istnieje trzecia wersja standardu H.323, która oferuje funkcję Fast Connect. Protokół MGCP (''media gateway control protocol'') jest bardziej elastyczny od H.323, ma jednak większe wymagania infrastrukturalne. Zadaniem MGCP jest uproszczenie nawiązywania połączenia - polega ono na wymianie zwykłych komunikatów tekstowych. Wykorzystywany raczej w sieciach rozległych. Protokół SIP (''session initiation protocol'') - podobnie jak MGCP korzysta z komunikatów tekstowych do nawiązywania, kończenia i zmian w trakcie sesji komunikacyjnej. Wykorzystywany początkowo raczej w sieciach LAN. Usługi rozmów międzynarodowych VoIP świadczą też polscy operatorzy telefonii komórkowych. Działające w Polsce instytucje i firmy wielooddziałowe inwestują w VoIP w celu redukcji kosztów. |
+ | |||
+ | '''Zobacz także''' | ||
+ | |||
+ | * [[SIP (protocol)|SIP]] | ||
+ | * [[SS7]] | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
[[Kategoria:telekomunikacja]] | [[Kategoria:telekomunikacja]] |
Aktualna wersja na dzień 14:21, 3 mar 2014
VoIP (Voice over IP) - coraz popularniejsza technika przenoszenia sygnału analogowego (głosu, rozmów telefonicznych) w sieciach cyfrowych używających protokołu IP (TCP/IP). Zaletą technologii VoIP i opartej o nią telefonii internetowej (zwanej też telefonią IP) jest fakt, że przy jej użyciu unika się opłat taryfowych za usługi telefoniczne. Jest to odczuwalne zwłaszcza w ruchu międzynarodowym. Wśród producentów oferujących rozwiązania VoIP znajdują się takie firmy, jak 3Com, Alcatel, Avaya, Cabletron, Cisco, Clarent, Ericsson, Motorola, Nortel, Siemens. Oferowane są telefony VoIP (specjalne aparaty, zwane też terminalami H323, podłączone do sieci LAN), centrale VoIP (umożliwiające pełną integrację telefonii i danych z wykorzystaniem (zob.) QoS), specjalizowane (zob.) routery (z obsługą przesyłania głosu, spełniające rolę interfejsu pomiędzy siecią danych i telefonią). Telefony VoIP poza prowadzeniem rozmów pozwalają na zestawianie połączeń konferencyjnych, zawieszanie i przenoszenie połączeń (call forward), programowanie klawiszy szybkiego wyboru, prezentację numeru lub nazwy osoby dzwoniącej (caller ID). Klienci i producenci VoIP mogą wybrać jeden z trzech rywalizujących standardów (H.323, MGCP, SIP), przy czym każdy jest przydatny w innych zastosowaniach. Producenci sprzętu oferują urządzenia obsługujące równocześnie wszystkie protokoły. Protokół H.323 - dotyczy komunikacji i konferencji multimedialnych w czasie rzeczywistym poprzez sieci pakietowe (Internet, Ethernet itp.). Definiuje kodek ( (zob.) CODEC) wideo H.263, obsługuje H.261, obsługuje kodek audio G.711, G.723, G722, G.728. Jedną z cech H.323 jest IP precedence - nadanie priorytetu danym audio i wideo. Korzysta z (zob.) T.120. Krytykowany był za czas oczekiwania wymagany do zainicjowania połączenia. Aktualnie istnieje trzecia wersja standardu H.323, która oferuje funkcję Fast Connect. Protokół MGCP (media gateway control protocol) jest bardziej elastyczny od H.323, ma jednak większe wymagania infrastrukturalne. Zadaniem MGCP jest uproszczenie nawiązywania połączenia - polega ono na wymianie zwykłych komunikatów tekstowych. Wykorzystywany raczej w sieciach rozległych. Protokół SIP (session initiation protocol) - podobnie jak MGCP korzysta z komunikatów tekstowych do nawiązywania, kończenia i zmian w trakcie sesji komunikacyjnej. Wykorzystywany początkowo raczej w sieciach LAN. Usługi rozmów międzynarodowych VoIP świadczą też polscy operatorzy telefonii komórkowych. Działające w Polsce instytucje i firmy wielooddziałowe inwestują w VoIP w celu redukcji kosztów.
Zobacz także