Znak diakrytyczny: Różnice pomiędzy wersjami
(d) |
(d) |
||
| (Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''znak diakrytyczny''' (gr. διακριτικός | + | '''znak diakrytyczny''' (gr. διακριτικός - odróżniający) [dia-kri'ti-kos] |
'''1.''' | '''1.''' | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
'''2.''' | '''2.''' | ||
| − | w żargonie komputerowym | + | w żargonie komputerowym nazwa nowego znaku powstałego z litery łacińskiej stowarzyszonej w jedną całość ze znakiem diakrytycznym w znaczeniu 1; znaki diakrytyczne niektórych języków mają przyporządkowane numery z części rozszerzonej tablicy kodów [[ASCII]]; polskie znaki diakrytyczne długo znajdowały się poza wszelkimi standardami - w związku z czym po kraju krążyło ok. 10 lokalnych konwencji ich kodowania; najbardziej znane były trzy: standard Mazovia, DHN (Domu Handlowego Nauki) oraz zadekretowany polską normą PN-91/T-42115 standard IBM ISO Latin 2 (ISO-8859-2). W dobie rozwoju Internetu, konwencje polskich liter bardziej zglobalizowały się, przez co obecnie często są stosowane także [[UTF-8]] (Unicode) oraz wprowadzony przez Microsoft Windows-1250 (Windows CE). |
[[Kategoria:terminologia IT]] | [[Kategoria:terminologia IT]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:13, 28 cze 2012
znak diakrytyczny (gr. διακριτικός - odróżniający) [dia-kri'ti-kos]
1.
znak towarzyszący np. niektórym literom łacińskim w celu zaznaczenia odmiennej ich wymowy lub akcentu; do znaków diakrytycznych zaliczają się np. niemieckie umlaut (dwie kropki), francuskie circomflex (daszki), czeskie apostrofy i polskie ogonki oraz zmiękczenia;
2.
w żargonie komputerowym nazwa nowego znaku powstałego z litery łacińskiej stowarzyszonej w jedną całość ze znakiem diakrytycznym w znaczeniu 1; znaki diakrytyczne niektórych języków mają przyporządkowane numery z części rozszerzonej tablicy kodów ASCII; polskie znaki diakrytyczne długo znajdowały się poza wszelkimi standardami - w związku z czym po kraju krążyło ok. 10 lokalnych konwencji ich kodowania; najbardziej znane były trzy: standard Mazovia, DHN (Domu Handlowego Nauki) oraz zadekretowany polską normą PN-91/T-42115 standard IBM ISO Latin 2 (ISO-8859-2). W dobie rozwoju Internetu, konwencje polskich liter bardziej zglobalizowały się, przez co obecnie często są stosowane także UTF-8 (Unicode) oraz wprowadzony przez Microsoft Windows-1250 (Windows CE).
