C: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''C''' - język programowania trzeciej generacji, zdefiniowany dla systemu Unix w 1972 r. przez Dennisa Ritchiego oraz Briana Kernighana, pracowników firmy Bell La...”) |
(d) |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''C''' - język programowania trzeciej generacji, zdefiniowany dla systemu Unix w 1972 r. przez Dennisa Ritchiego oraz Briana Kernighana, pracowników firmy Bell Laboratories; uznawany mało czytelny, lecz bardzo efektywny. | + | '''C''' - język programowania trzeciej generacji, zdefiniowany dla systemu Unix w 1972 r. przez Dennisa Ritchiego oraz Briana Kernighana, pracowników firmy Bell Laboratories; uznawany mało czytelny, lecz bardzo efektywny. Nazwę C nadano prawdopodobnie dla zaznaczenia kontynuacji języka B, który powstawał wtedy w wyniku doświadczeń nad językiem BCPL (''Basic Combined Programming Language''); C przetrwał próbę czasu, ponieważ napisano w nim 95% systemu [[Unix]]; stąd najważniejsze zastosowanie C to programowanie systemowe dla Unixu; składniowo C jest językiem programowania trzeciej generacji, wyposażonym w polecenia efektywne w realizacji na niskim poziomie sprzętowym; programy napisane w C dość łatwo jest przenieść na poziomie kodu źródłowego na komputery różnych typów; istnieją dziesiątki kompilatorów C, m.in. dla PC; normy C opracowano zarówno w ANSI, jak i w wytycznych [[IEEE]] POSIX 1003.1. |
+ | [[Kategoria:terminologia IT]] |
Aktualna wersja na dzień 21:23, 27 kwi 2012
C - język programowania trzeciej generacji, zdefiniowany dla systemu Unix w 1972 r. przez Dennisa Ritchiego oraz Briana Kernighana, pracowników firmy Bell Laboratories; uznawany mało czytelny, lecz bardzo efektywny. Nazwę C nadano prawdopodobnie dla zaznaczenia kontynuacji języka B, który powstawał wtedy w wyniku doświadczeń nad językiem BCPL (Basic Combined Programming Language); C przetrwał próbę czasu, ponieważ napisano w nim 95% systemu Unix; stąd najważniejsze zastosowanie C to programowanie systemowe dla Unixu; składniowo C jest językiem programowania trzeciej generacji, wyposażonym w polecenia efektywne w realizacji na niskim poziomie sprzętowym; programy napisane w C dość łatwo jest przenieść na poziomie kodu źródłowego na komputery różnych typów; istnieją dziesiątki kompilatorów C, m.in. dla PC; normy C opracowano zarówno w ANSI, jak i w wytycznych IEEE POSIX 1003.1.